در طول تاریخ بعضی از بندپایان بعنوان دشمن انسان در جهت کاهش محصولات کشاورزی و ناقل بیماری ها شناخته شدهاند و انسان از بدو پیدایش و بویژه از آغاز متمدّن شدن، همواره بدنبال روش های مقابله با این دشمنان بوده است. در زمان های قدیم انسان از مواد طبیعی موجود مانند مواد معدنی و گیاهی برای مبارزه استفاده مینمود، لازم به ذکر است که تا قبل از شروع جنگ جهان دوّم اکثر مواد شیمیایی استفاده شده بر علیه آفات از مواد معدنی چون آرسنیک و گوگرد بودند, و به طور همزمان، استفاده از گیاهانی همچون گل پیرتروم, نيکوتين و روتنون نيز مرسوم بود. دهة ۱۹۴۰ آغازي بود که در آن "انقلاب هکش ها" به وقوع پیوست.
در آن زمانی سم DDT در سطح وسیعی بعنوان هکش مورد استفاده قرار گرفت. خاصیت هکشی این ماده توسط در سال ۱۹۳۹ کشف شد و بخاطر این کشف و استفاده از آن در کنترل بسیاری از بیماری ها جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۴۸ را از آن پل مولر( کاشف ) ساخت و متعاقباً سم DDT در سطح وسیعتری تولید و مصرف گردید و تولید صنعتی سایر سموم نیز ادامه یافت.
با کشف سم DDT و استفاده از آن در از بین بردن ات, سازمان جهانی بهداشت این ماده را بنام (گلولة سحرآمیز) , نامید و ادعا نمود با در دست داشتن آن قادر به ریشهکنی بسیاری از بیماری ها و ازجمله بیماری مالاریا خواهد بود.که این موضوع با بروز مقاومت به سموم در ات با شکست مواجه شد
به کسانی که سمپاشی می کنند موارد زیر را آموزش دهید :
استفاده ,مواد ,بیماری ,ها ,کشف ,انسان ,بیماری ها ,از آن ,استفاده از ,در سال ,مواد معدنی
درباره این سایت